Anissa Haddaoui zit er ontspannen bij na de keiharde training met Irma Verhoeff en Bob Schreiber. “Ik ga ook deze partij tegen Sanne de Ruiter winnen,” verklaart de zeventien jarige B-vechtster. “Ik heb vijf jaar geleden mijn eerste partij tegen haar gevochten en gewonnen. We zijn natuurlijk allebei gegroeid als vechters, ik ben jonger als zij, maar dat maakt mij niet uit. In mijn B-partij tegen Satya (red. Maes) heb ik laten zien dat ik tegen een ouder meisje goed kan vechten en winnen.”
In de dojo staat Haddaoui beurtelings tegenover Schreiber met de pads en Verhoeff als sparringpartner. Er wordt intensief en gericht getraind. Niemand wordt ontzien.
“We onderschatten Sanne niet,” valt Verhoeff bij. “Anissa zit goed in haar tweede lucht, waardoor ze zelfs na vijf rondes nog kan versnellen, als dat moet. De meeste meiden houden zich aan een plan in de wedstrijd. Maar wij trainen erop dat als het anders loopt dan we verwachten, we direct op plan B kunnen overschakelen en desnoods op plan C.
Haddaoui zal naar verwachting dit jaar nog in de A klasse uitkomen, ongeacht de uitslag tegen De Ruiter. “Het is niet zo special dat we tegen elkaar vechten. Pas als het om een titel gaat is het een bijzondere match,” verklaart ze. In die strijd om titels wordt Haddaoui gesteund door haar nieuwe sponsor: Booster.
Als twaalfjarige werd ze door haar vader mee genomen voor een proefles kickboksen en haar eerste partij vocht ze op haar dertiende tegen Sanne de Ruiter. Ze kijkt nu heel erg op tegen haar favoriete clubgenote Jorina Baars. Haddaoui wil na haar HAVO naar het HBO, maar welke richting weet ze nog niet. Bij het kickboksen weet ze het wel, “Ik wil naar de top, ik wil veel titels winnen. Jullie zullen nog veel van me horen!”
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.
